Henney Motor Company was een Amerikaanse fabrikant van rijtuigen, auto’s en carrosserieën. Het bedrijf was voor de Tweede Wereldoorlog vooral bekend vanwege zijn begrafenisvoertuigen op Packard-chassis en na het einde van de oorlog om de elektrische auto Henney Kilowatt. Het produceerde onder meer ook de Henney Super Wagon.
Henney Carriage Works werd in 1879 opgericht door John W. Henney. Het hoofdkantoor van het bedrijf was in Freeport, Illinois. Henney produceerde aanvankelijk rijtuigen en buggy’s, maar ook bedrijfswagens en lijkwagens. In het eerste decennium van de 20e eeuw herhaalde Henney de overgang naar auto’s niet. Het bedrijf produceerde tot de Eerste Wereldoorlog alleen paardenkarren. Vanwege de afnemende vraag werd het in 1916 geliquideerd. In hetzelfde jaar richtte de zoon van John W. Henney een opvolger op genaamd John W. Henney Co., dat nu motorvoertuigen vervaardigde en vanaf 1927 opereerde als Henney Motor Co..
Sinds de jaren twintig is Henney een van de bekendste fabrikanten van ambulances en begrafenisvoertuigen. Eind jaren dertig produceerde Henney soms wel 1.200 voertuigen per jaar.
Henney’s modellen waren aanvankelijk voornamelijk gebaseerd op het chassis van een Dodge-vrachtwagen. De motoren kwamen van Continental of Lycoming. De carrosserieën zijn elk afzonderlijk ontworpen. Soms waren ze, gebaseerd op de Weymann-carrosserieën, gemaakt van kunstleer dat over een essenhouten frame was gespannen.
Nadat Dodge in 1928 door de Chrysler-groep werd overgenomen, eindigde Henney’s aankoop van Dodge-chassis. Henney vervaardigde vervolgens zijn eigen chassis, dat structureel gebaseerd was op ontwerpen van Auburn, Buick, Cadillac, Pierce-Arrow en Reo. In 1934 stopte Henney met de productie van zijn eigen chassis en gebruikte in plaats daarvan chassis van Cadillac, Lincoln, Oldsmobile, Packard of Pierce-Arrow, afhankelijk van de eisen van de klant. Vanaf 1938 kleedde Henney zich uitsluitend met Packard-chassis. De verbinding met Packard duurde tot 1954. Henney’s Packard Hearses waren soms ongebruikelijk ontworpen. Het horen van voertuigen in de stijl van een landaulet, waarbij de laadruimte werd afgedekt door een neerklapbare stoffen kap, zorgde voor sensatie.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog bleef Henney ambulances produceren. Na het einde van de oorlog werden de activiteiten onder nieuw management voortgezet. Henney intensiveerde de relatie met Packard door de door de fabriek aangeboden Packard-limousines met 7 en 15 zitplaatsen uitsluitend op maat te vervaardigen – de laatste werd voornamelijk gebruikt als vliegtuigshuttle. In 1950 produceerde Henney ook negen in Lincoln gevestigde limousines voor overheidsorders, die werden gebruikt door de toenmalige president Harry S. Truman.
Halverwege de jaren vijftig daalde de verkoop van begrafenis- en ambulancevoertuigen aanzienlijk. Gecombineerd met de gelijktijdige achteruitgang van Packard, verslechterde de economische situatie van Henney in korte tijd aanzienlijk. Het management probeerde te fuseren met bedrijfswagenfabrikant Reo, de pogingen mislukten echter. Een verhuizing naar Canastota, New York, bracht geen verbetering. De productie van begrafenis- en ambulancevoertuigen in Henney eindigde in 1954. Een doorstart met de elektrische auto van Henney Kilowatt mislukte al vroeg.
Naast ambulance- en begrafenisvoertuigen bood Henney van 1921 tot 1931 ook personenauto’s aan, maar deze werden slechts in kleine hoeveelheden verkocht. In 1929 probeerde Henney een luxe personenauto te bouwen, gemodelleerd naar de Cord L-29. Het werd echter slechts in vier exemplaren geproduceerd, ze zijn allemaal verkocht aan vrienden van de eigenaar.
In 1959 en 1960 vervaardigde Henney het Kilowatt-model, een elektrische auto die de carrosserie van Renault Dauphine gebruikte en uitsluitend werd aangedreven door een elektromotor. Het project was een gezamenlijke inspanning van Henney en de National Union Electric Company, beide verbonden door dezelfde CEO. De aandrijving is ontworpen door de Eureka Williams Company, een fabrikant van stofzuigers uit Bloomington. De elektrotechnisch ingenieur Victor Wouk trad op als adviseur. Toen hij werd gepresenteerd, had de Kilowatt 18 batterijen van twee volt. Het bereik bedroeg 64 km. Het systeem werd herzien voor het modeljaar 1960. De auto had nu twaalf accu’s van zes volt. Hierdoor werd de actieradius vergroot tot bijna 100 km. Henney voltooide de auto’s met onderdelen die uit Frankrijk waren geleverd. In twee jaar tijd werden bijna 100 voertuigen gebouwd, waarvan er slechts 47 werden verkocht. De National Union Electric Company nam het merendeel van de auto’s over.
De ontwerpafdeling van Henney ontwikkelde in 1951 de Packard Pan American-showauto. Vanaf het begin uitsluitend ontworpen voor tentoonstellingsdoeleinden, werden er slechts zes voertuigen vervaardigd. Het diende als een essentieel model voor de Packard Caribbean.
Henney Modellen