Edouard Rochet en zijn vader waren fietsfabrikanten voordat ze met de autoproductie begonnen. In 1894 werden ze vergezeld door Théophile Schneider, een familielid van de gelijknamige wapenfamilie die in 1848 het monopolie had om wapens te leveren aan de Franse regering en de staatsgreep steunde die Napoleons neef op de keizerszetel van Frankrijk plaatste, omdat hij er genoeg van had, om Frankrijk als president te leiden toen zijn termijn voorbij was.
Hun eerste auto verscheen in 1894, gebaseerd op de hedendaagse Benz, en tegen 1896 hadden de partners genoeg vertrouwen om een naamloze vennootschap te vormen, de Societe Lyonnaise de Velocipedes et Automobiles Rochet-Schneider. Al snel trok het bedrijf de aandacht van een rijke financier en automobilist uit Marseille, Demetrius Zafiropulo, die aanzienlijke investeringen deed in Rochet-Schneider, waardoor ze een nieuwe fabriek konden bouwen in de Chimin Feuilat in Lyon, en hielp het bedrijf in de moeilijke periode rond 1900 toen de verkoop van het oude riemaangedreven model begon stil te vallen.
Op de Parijse Salon van 1902 kregen ze een gouden medaille. President Loubet vertelde het bedrijf: ‘Your Exhibits are the finest in the Salon’, terwijl L’Auto-Velo opmerkte: ‘Rochet zal in 1903 aan het hoofd van de auto-industrie staan’.
Rond dezelfde tijd behaalde Rochet-Schneider ‘de Automobile Club van Groot-Brittannië en Ierland’s 100 Miles Non-Stop Certificate, waarmee Dashwood Hill 20,8 mijl per uur behaalde met vier passagiers; een wereldrecord gemaakt van bijna non-stop run van 450 mijl, Londen naar Glasgow, in 21 uur; verloor slechts één punt (fout van de bestuurder) in de Schotse non-stop 400 Miles ‘Run, Glasgow naar Londen; ongeslagen, power for power, als bergbeklimmer – geen enkele andere auto ter wereld kan zo’n record voor betrouwbaarheid en bergbeklimmen laten zien. ‘
Halverwege de twintigste eeuw was Rochet-Schneider een van de meest gerespecteerde autofabrikanten van Frankrijk geworden. In 1904 werd het bedrijf verkocht voor 4,5 miljoen frank en een in Londen gevestigd bedrijf genaamd “Rochet-Schneider Ltd.” was gevormd.
Het bedrijf bloeide dankzij de overname van het bedrijf, medio 1909 van de Zenith Carburettor Company. De carburateurs werden geproduceerd in een fabriek naast Rochet-Schneider in het Chemin Feuillat, en ook in filiaalfabrieken in Duitsland, Groot-Brittannië en Detroit, en waren verplichte slijtage van veel van de luxe voertuigen van die tijd.
In 1909, net voordat Theophile Schneider vertrok, werd de eerste kleine Rochet-Schneider aangekondigd. Er was weinig buitengewoon aan het chassis of de carrosserieën, behalve in een bijzonder betoverend type – de 9000 – waarvan een exemplaar het overleeft heeft.
Deze “cab de ville” was gemodelleerd naar de door paarden getrokken Londense hansom-cabine, waarin de chauffeur boven en achter zijn twee passagiers zat. De auto was een tweezitter, met halve deuren die over de benen van de inzittende zwaaiden en het stuur en de bedieningselementen omsloten. Vanaf de zijkant geeft de 9000 de merkwaardige indruk dat de auto vanaf een achterbank wordt bestuurd. Dit wordt verhoogd wanneer de voorruit voor slecht weer wordt verlaagd.
Rochet Schneider was een van de eerste bedrijven in Frankrijk die in 1894 een auto met gasmotor op de markt bracht, en bouwde al snel een reputatie op voor goed gebouwde, betrouwbare auto’s die duurden tot het einde van de productie van personenauto’s in 1932. Hoewel er geen Rochet Schneider-auto’s meer na 1932 maakte, maakte het bedrijf vrachtwagens en bussen tot 1951 toen ze werden overgenomen door mede-Lyon-firma Berlier.