De identieke tweelingbroers Freelan Oscar en Francis Edgar Stanley waren een van de eerste automobielproducenten in de Verenigde Staten en een van de meest succesvolle in de productie van stoomauto’s. Freelan Oscar en zijn vrouw worden beschouwd als de eersten die op 31 augustus 1899 met een auto naar de top van Mount Washington in New Hampshire reden. Het duurde twee uur en tien minuten om met hun Locomobile steam runabout de berg te beklimmen, met uitzondering van de tijd die nodig was om de boiler opnieuw met water te vullen. Hun reis duurde ongeveer de helft van de tijd die een team paarden nodig had. De gebroeders Stanley hadden een succesvol bedrijf opgezet in het vervaardigen van fotografische platen. Toen de wereld kennis maakte met de auto, begonnen de broers te sleutelen. In de herfst van 1897 hadden ze hun eerste auto geproduceerd, met de opening van hun autobedrijf in november 1898. Hun auto’s werden getoond op het autosalon van Boston in 1898, maar daarvoor had John Brisben Walker, uitgever van het tijdschrift Cosmopolitan, het bedrijf gekocht. De broers stelden snel een zeer hoog bedrag van $ 250.000 voor, dat werd geaccepteerd, tot grote verrassing van de gebroeders Stanley. De broers werden aangesteld als General Managers. Om te helpen bij de overname, nam Walker, Amzi Lorenzo Barber als partner in deze onderneming. Barber had een fortuin verdiend door de steden van Amerika te bestraten en stond bekend als ‘The Asphalt King’. In juni 1899 was de levering van de Locomobielen begonnen. De samenwerking tussen Walker en Barber duurde niet lang en al snel gingen de mannen uit elkaar. Beide mannen richtten vervolgens afzonderlijke autobedrijven op. Barber behield de naam Locomobile en verhuisde naar Massachusetts. Hij kocht talloze fabrieken voordat hij zich uiteindelijk vestigde op een fabriek in Bridgeport, Connecticut. De productie begon begin 1901. Een jaar later waren er meer dan 4.000 Locomobiel-stoomauto’s afgeleverd. Een deel van de populariteit was te danken aan een Locomobiel met stoom aangedreven racer bestuurd door S.T. Davis Jr. een afstand van een mijl in slechts vijftien seconden. Davis Jr., was de schoonzoon van Barber, die in 1900 als penningmeester bij het bedrijf Locomobile was gekomen. Later werd hij oprichter en voorzitter van de National Association of Automobile Manufacturer. In 1903 nam Davis Jr. het bedrijf over als president, en onder zijn hoede bloeide de reputatie van het bedrijf en kreeg het nationale erkenning. Dit was hetzelfde jaar dat het bedrijf fuseerde met de Overman Wheel Company. De Overman Wheel Company leverde Locomobile onderdelen en ketels. Het duurde niet lang voordat de door stoom aangedreven auto van de Stanley-broer aan populariteit begon te winnen en een felle concurrentie voor Locomobile opleverde. Locomobile besloot vanaf 1903 interne verbrandingsmotoren toe te voegen aan hun voertuigen om de producten te diversifiëren en de verkoop te verhogen. In 1905 bood de Locomobile Company niet langer een door stoom aangedreven model aan en was volledig op benzine overgeschakeld. De motor van Locomobile is ontworpen door Andrew Lawrence Riker en zou snel een reputatie krijgen vanwege zijn duurzaamheid en kracht. Het was aanvankelijk een tweecilinder, maar werd al snel omgezet in een viercilinderversie met automatische inlaatkleppen. Toen 1905 in zicht kwam, bleven alleen de T-head viercilindermodellen over. Het succes van Locomobile in de motorsport bracht hen ertoe te beweren dat hun product ‘Easily the Best Built Car in America’ was. Deze bewering werd ondersteund door de eerste overwinning van Amerika in een grote internationale race. In 1908 won een locomobiel de slopende Vanderbilt Cup. De op Model I gebaseerde nummer 16 racer werd bestuurd door racer George Robertson. Vanaf die dag werd de racer bekend als ‘Old 16’ en werd hij meteen een racelegende. De Locomobiel Type I had een ladderframe van geperst gelegeerd staal. Op alle vier de hoeken waren artilleriewielen te vinden die waren gemaakt van doorgewinterde hickory van een tweede groei. Het vermogen kwam van de viercilinder T-head-motor die 40 pk produceerde. De motor had twee in paren gegoten cilinders en werd grondig getest voordat hij de fabriek verliet.