Haynes-Apperson Automobile Company was een voormalige Amerikaanse autofabrikant.
Elwood P. Haynes had in 1893 een motor gekocht. Hij benaderde de Riverside Machine Shop van de broers Elmer en Edgar Apperson om hiermee een auto te bouwen. Op 4 juli 1894 was hij klaar voor de eerste proefrit. Andere stukken volgden.
In mei 1898 vormden de partners de Haynes-Apperson Automobile Company in Kokomo, Indiana. De serieproductie begon. De merknaam was Haynes-Apperson.
In 1901 gingen de partners uit elkaar, waarna de Appersons in 1902 de Apperson Brothers Automobile Company oprichtten. Elwood Haynes bleef bij het bedrijf. Hij behield de merknaam tot juni 1904 voordat hij deze veranderde in Haynes.
Pas in september 1905 werd de naam veranderd in Haynes Automobile Company.
De zaken gingen slecht in de jaren twintig. In 1923 waren er geruchten over een fusie tussen Haynes, Winton en Dorris, maar die kwam niet uit. Het faillissement begon in september 1924. In januari 1925 werd besloten om alleen bestaande onderdelen te monteren. Het bedrijf werd dat jaar ontbonden.
Elwood Haynes stierf in april 1925 aan een longontsteking.
Het eerste voertuig van 1894, de Haynes-Apperson Pioneer, had een eencilinder tweetaktmotor van één pk van de Sintz Gas Engine Company. Later werd een Sintz-motor geïnstalleerd die twee keer zo krachtig was.
Tussen 1898 en 1901 was er de 7/8 HP met een tweecilindermotor. De open carrosserieën boden plaats aan twee, vier of zes personen.
Van 1902 tot 1903 was er een zwakkere 8 pk twin als de Runabout en een krachtigere 12 pk twin als de Phaeton en Surrey.
In 1904 waren er twee modellen in het assortiment. Het tweecilindermodel leverde 12 pk, had een wielbasis van 193 cm en was ontworpen als tweezits toerwagen. Een groter model had een viercilindermotor. Het chassis had een wielbasis van 236 cm. De tourings boden plaats aan vier personen.
Vanaf 1906 waren er alleen viercilindermotoren. De eerste zescilindermotor werd in 1913 geïntroduceerd in het 23-model. Vanaf eind 1913 waren er op alle modellen Vulcan elektrische preselector-versnellingsbakken gemonteerd. In 1914 werd het laatste viercilindermodel, de 28, geproduceerd en vanaf 1916 kwam er een V12-motor met een cilinderinhoud van 5986 cc en aanvankelijk 60 pk (44 kW) in de modellen 40 en 41. Deze Light Twelve werd aangeboden tot 1922. In totaal zijn er slechts 650 stuks gebouwd.
In 1923, net voordat het bedrijf stopte, introduceerde Haynes de 57, die met een wielbasis van 3073 mm verkrijgbaar was als vierdeurs sedan met vijf zitplaatsen, coupé met drie zitplaatsen en roadster met twee zitplaatsen. De auto’s waren compleet met voor- en achterbumpers, schijfwielen, “windvleugels”, zonnekleppen, “artistieke trappen” (treeplanken) en “speciale spatborden”. Voertuigen met zescilindermotoren werden nog aangeboden tot september 1924, het laatst geproduceerde model 60 kostte slechts 1295 dollar. In januari 1925 werden nog eens 200 limousines gemaakt van overgebleven onderdelen.
Haynes-Apperson Modellen