Harroun
Harroun Motors Corporation was een Amerikaanse autofabrikant.
Voormalig racer en eerste Indy 500-winnaar Ray Harroun ontwierp een voertuig in 1917. Op 14 september 1917 richtte hij het bedrijf op in Wayne, Michigan. John Guy Moniham werd president. Ze begonnen met de productie van auto’s in de voormalige fabriek van Prouty & Glass Carriage Company. De merknaam was Harroun. Daarnaast werd begonnen met de bouw van een eigen fabriek, die een jaarlijkse capaciteit van 24.000 voertuigen moest hebben. In april 1918 waren er ongeveer 500 voertuigen gebouwd.
Toen kwam er een grote opdracht van de overheid om munitie te produceren. Het bedrijf investeerde fors in productiefaciliteiten. Na het einde van de Eerste Wereldoorlog betaalde de staat laat, wat tot problemen leidde. In juni 1922 volgde het faillissement.
Volgens een bron zijn er ongeveer 1000 voertuigen gemaakt en zou de productie tussen april 1918 en 1921 zijn opgeschort. Een andere bron geeft jaarproductiecijfers voor elk jaar van 1917 tot 1922, in totaal 1135 voertuigen.
Harroun had een viercilindermotor met OHV-klepbediening ontwikkeld. Hij had een nominaal vermogen van 16,9 pk, maar maakte 43 pk. Die dreef de achteras aan via een versnellingsbak met drie versnellingen.
Het eerste model, het Model A-1, was leverbaar van 1917 tot 1918. Het chassis had een wielbasis van 272 cm. Er waren roadsters met drie en vijf zitplaatsen en een sedan met vijf zitplaatsen om uit te kiezen.
Tussen 1919 en 1921 volgde Model 18 met dezelfde gegevens. De bovenbouw was nu een Touring met vijf zitplaatsen en een militaire roadster met drie zitplaatsen.
In 1922 volgde het herziene model AA-2. Het motorvermogen werd teruggebracht tot 41 pk. De wielbasis was slechts 269 cm. De voertuigen hadden de carrosserie van een Touring met vijf zitplaatsen.
Een overgebleven voertuig uit 1918 werd in 2019 geveild voor $ 33.000.