Harrington
Offord & Sons was een Britse wagenmaker en carrosseriebouwer gevestigd in het Londense West End. In de eerste helft van de 20e eeuw produceerde het familiebedrijf voornamelijk handgemaakte bovenbouwconstructies die waren toegesneden op de individuele wensen van de klant voor Britse en Amerikaanse luxevoertuigen.
Offord & Sons werd opgericht in 1791. Het bedrijf maakte aanvankelijk rijtuigen. In de 19e eeuw werd het de hofleverancier van het koninklijk hof en was het een tijdlang verantwoordelijk voor het onderhoud van de rijtuigen in de koninklijke motorpool (Royal Mews). In 1895 werd de eerste autocarrosserie geproduceerd. Offord stelde ze datzelfde jaar tentoon op de Horseless Carriage Exhibition in Crystal Palace.
Tussen 1901 en 1902 produceerde het bedrijf complete auto’s die op de markt werden gebracht als de Harrington. Elektrische auto’s verschenen in 1903. Ze kregen het merk Offord. Een soortgelijk voertuig was al in 1896 gepresenteerd op de Horseless Carriage Exhibition 1896, die plaatsvond in het Imperial Institute in Londen.
Na het einde van de Eerste Wereldoorlog vervaardigde Offord complexe individuele carrosserieën voor dure chassis. Tegelijkertijd probeerde het bedrijf autocarrosserieën in massa te produceren voor goedkopere chassis. Voor dit doel nam Offord de in Stevenage gevestigde concurrent Gazeley over, die een proces had ontwikkeld voor de serieproductie van lichte constructies voor alle weersomstandigheden (“Featherlights”). De carrosserieën zijn ontworpen voor chassis van Ford en Chevrolet. Het project mislukte echter en Offord moest de Gazeley-fabrieken met zwaar verlies verkopen. Een faillissement van Offord volgde, waardoor het bedrijf werd geherstructureerd.
Vanaf nu had Offord geen eigen werkplaatsen meer. Het bedrijf beperkte zich tot het ontwerpen van individuele carrosserieën voor Bentley- , Rolls-Royce- , Packard- of Stutz-chassis op verzoek van de klant. Onderaannemers zoals R. Harrison & Son, T.H. Gil, Carlton en Lancefield kregen vervolgens de opdracht om de carrosserieën handmatig te bouwen. Uiteindelijk ontwierp Offord in de jaren dertig een reeks standaardcarrosserieën voor Clement Talbot en Vauxhall, die werden opgenomen in de respectievelijke fabriekscatalogi. Het laatste ontwerp van Offord was een cabrioletcarrosserie voor Alvis, die van 1936 tot 1939 in verschillende exemplaren werd geproduceerd.
In 1939 stopte Offord met opereren. Enkele ambachtslieden bleven in de jaren die volgden echter voor de voertuigen van het Britse koningshuis zorgen.
Het enige Harrington-model was de 7 HP. Aan de voorzijde van het voertuig was een eencilindermotor gemonteerd die de achteras aandreef. De open carrosserie bood plaats aan vier personen.
Harrington Modellen