W.H. Felber Automobiles SA (verkorte naam: Felber) was een Zwitserse autofabrikant.
Het bedrijf, gevestigd in Morges bij Lausanne aan het Meer van Genève, werd in de jaren zestig opgericht door de Zwitserse zakenman Willy Felber. Aanvankelijk vertegenwoordigde Felber met succes dure automerken als Rolls-Royce en Ferrari onder de naam “Haute Performance Morges”.
In 1974 presenteerde Felber op verzoek van een klant zijn eerste zelfgebouwde auto, een klassieke roadster op basis van een Ferrari-coupé. Een hele reeks andere voertuigen volgde tot 1984, waarbij de focus van de activiteit steeds meer verschoof. Naast individuele in-house ontwerpen, hield Felber zich vanaf het midden van de jaren zeventig grotendeels bezig met het aanbieden van optisch gemodificeerde versies van verschillende in massa geproduceerde voertuigen. De voertuigen werden opgewaardeerd met een grotendeels ongewijzigde carrosserie, vooral in het interieur. Een uitzondering vormden de modellen Excellence en Oasis, die ook aan de buitenkant flink werden aangepast.
Gedurende deze periode concurreerde Felber voornamelijk met het in Bazel gevestigde bedrijf Monteverdi. Waar Peter Monteverdi echter een soort serieproductie wist te realiseren, beperkte Felber zich tot de productie van unica op klantorder of kleine series.
In de loop van 1984 eindigde de productie van voertuigen door W.H. Felber Automobiles SA. De belangrijkste reden was de strengere regelgeving voor typegoedkeuring in Zwitserland en Europa, waardoor het voor kleine fabrikanten zoals Felber en Monteverdi moeilijk was om individuele modellen te distribueren. In de jaren die volgden, hield Felber zich bezig met de verkoop en service van geïmporteerde merken en de restauratie van voertuigen van derden en eigen voertuigen. W.H. Felber Automobiles SA werd uiteindelijk geliquideerd en in april 1991 uit het handelsregister geschrapt. Willy Felber stierf in december 2002.
Het eerste ontwerp van Felber werd in 1974 op de Autosalon van Genève gepresenteerd. Het was een roadster met een vintage look, waarvan de lijnen volgens de bouwer bedoeld waren om gebaseerd te zijn op de klassieke Ferrari 166 Spyder. In feite was de Felber FF een vrij vrije interpretatie van het sjabloon. Het bevatte klassieke elementen zoals vrijstaande wielen en bevestigde koplampen. De FF was gebaseerd op de aandrijftechnologie van de Ferrari 330 GTC en bood met een leeggewicht van slechts 1.000 kg uitstekende rijprestaties. In vijf jaar tijd werden een flink aantal Felber FF’s gemaakt en elk voor een prijs van ongeveer 100.000 Zwitserse frank verkocht. Het Britse bedrijf Panther Westwinds bouwde de auto, op sommige beurzen werd het voertuig ook op de Panther-stand getoond. Eén exemplaar is gemaakt door de Italiaanse carrosseriebouwer Michelotti. Dit was de hoeksteen voor verdere samenwerking tussen Michelotti en Felber.
In een artikel uit 1977 voor de Auto Zeitung beschreef autocoureur Harald Ertl de auto als een “feodaal tijdverdrijf” en “een mannenzaak”.
Korte tijd later bracht Felber het concept van de FF over naar kleinere schalen door de technische basis van de Lancia Beta te gebruiken voor een andere klassieke roadster. De Lancia FF deed grotendeels denken aan het ontwerp van de op Ferrari gebaseerde Felber FF. De Lancia-modellen werden nu gebouwd in de werkplaatsen van Giovanni Michelotti in Turijn.
Onderscheidend van de Lancia FF is de op de Autosalon van Genève in 1975 gepresenteerde poging om een replica te maken van de Lancia D24 Spider, die in 1953/54 onder meer op de Carrera Panamericana werd gebruikt. Felber gebruikte als technische basis voor de Felber Lancia Fulvia Spyder Carrera Replica, een eigentijdse Lancia Fulvia 1.3, die een nieuwe carrosserie had, b.v. ontvangen met ronde koplampen. De auto is maar één keer gebouwd.
Felber FF Croisette is een modificatie van de Ferrari 400 die in 1975 werd omgebouwd tot stationwagon (of shooting break). De conversie is relatief goedkoop ontworpen. De C-stijl van de coupé bleef behouden, alleen het dakgedeelte werd verlengd en er werden extra raampartijen en een achterklep geplaatst. Door het dak wit te lakken (in vergelijking met een voertuigcarrosserie in donkerblauw), werd de indruk van de lichtheid van de dakconstructie slim bereikt. De Felber Croisette is waarschijnlijk eenmalig gebleven.
Op basis van de Ferrari 365 GTC/4 produceerde Felber in 1975 een eenmalige Shooting Brake. Het voertuig kreeg een geheel nieuwe carrosserie naar een ontwerp van Giovanni Michelotti, waarbij het chassis en de aandrijftechniek ongewijzigd bleven.
De Felber Beach Car die in 1976 op de Autosalon van Genève werd gepresenteerd, was in zekere zin de leuke versie van een Ferrari. De tweezitsauto had geen dak of deuren en bracht het concept van de buggy’s over naar grotere afmetingen. De technische basis was een Ferrari 365 GTB/4 Spyder (volgens andere bronnen: 365 GTC/4), waarvan het chassis ongewijzigd werd overgenomen. Het was een eenmalig product, ontwikkeld in opdracht van een klant uit het Midden-Oosten. Het voertuig werd vervaardigd door Giovanni Michelotti in Turijn.
De Felber Excellence was een sportwagen gebaseerd op de hedendaagse Pontiac Firebird. Felber installeerde een verticale voorkant met twee ronde en twee rechthoekige koplampen en een prominente, kamvormige grille die het kenmerk van Haute Performance Morges zou worden. Aan de achterzijde werden ronde achterlichten (van de Fiat 850 spider) geïnstalleerd, de kofferdeksel was in het midden verhoogd, wat het overeenkomstige ontwerp van de motorkap moest overnemen. Op verzoek van de klant zijn diverse andere aanpassingen gedaan, zoals het plaatsen van zij-uitlaten (zogenaamde sidepipes). In drie jaar tijd werden in totaal 12 exemplaren van de Excellence gebouwd, de meeste in gesloten vorm met een krappe, met vinyl bekleed dak en achterklep. Er werd ook een enkele versie met een hatchback geproduceerd en er werd ook een roadster aangeboden, die echter slechts eenmalig werd verspreid.
Met de Felber Pacha die in 1978 werd gepresenteerd, nam Felber het concept van boetiekauto’s voor de sedanmarkt over, dat Monteverdi twee jaar eerder al had gebruikt met het Sierra-model. De Pacha was gebaseerd op de voorwielaangedreven Buick Skylark (de Buick-versie van de GM X-Body) en werd door Felber voorzien van een onafhankelijke, hoekige en over het algemeen onhandig ogende voorkant, die twee breedbandkoplampen had en op zijn beurt de rooster in huis. In het interieur werden luxe wijzigingen aangebracht naar wens van de klant. De Pacha was verkrijgbaar in twee- en vierdeurs carrosserievarianten.
Een reclamefolder uit 1979 beloofde “discrete luxe in perfect vakmanschap” (“une voiture de luxe discret, la finition artisanale”). De Pacha is een “bewijs van goede smaak”.
In totaal zijn er 35 exemplaren gebouwd. individuele voertuigen bestaan nog steeds in Zwitserland. In 2005 werd een bruin metallic auto te koop aangeboden.
Het meest voorkomende voertuig van Felber is de terreinwagen Oasis. Dit is een terreinwagen die zijn intrede deed op de markt voor luxe terreinwagens, gepionierd door de Range Rover en vervolgens door Monteverdi met de Safari. Net als Monteverdi’s Safari was de Oasis geen complete autoconstructie. Integendeel, Felber gebruikte ook de technische basis van de International HarvesterScout II, een wijdverspreide Amerikaanse terreinwagen met niet veeleisende technologie en compacte afmetingen naar Amerikaanse maatstaven. In tegenstelling tot Monteverdi heeft Felber echter niet de hele carrosserie van de Harvester vervangen. Integendeel, het chassis en de carrosserie bleven behouden, alleen de voorkant werd op een sensationele manier veranderd. Dus installeerde Felber een gril dat naar voren liep en zogenaamd aerodynamisch was ontworpen, dat ook de voorbumper bedekte. De belangrijkste aanpassingen vonden plaats onder het plaatwerk. Enerzijds heeft Felber liefdevol en uitgebreid het interieur opnieuw ontworpen met volledig lederen interieur, sportstoelen en technische snufjes, aan de andere kant kreeg de klant qua motortechnologie bijna vrije keuze. Felber installeerde motoren van Chevrolet en Chrysler, in één geval wordt zelfs een achtcilinder van Rolls-Royce gemeld. Nadat International Harvester de productie van de Scout II stopte, zette Felber zijn concept een tijdje voort op basis van de (kleinere) Chevrolet Blazer S10 onder de naam Oasis Mk.II voordat hij in 1984 stopte met de verkoop van terreinwagens.
In tegenstelling tot de Monteverdi Safari was de Felber Oasis geen in serie geproduceerd voertuig. In wezen waren het unica die op verzoek van de klant werden vervaardigd en de respectieve specificaties zo individueel mogelijk implementeerden. Bij dit concept moest de distributie vanaf het begin beperkt zijn. Willy Felber was zich hiervan bewust en het kwam overeen met zijn doelstellingen. In totaal zijn er ongeveer 50 Oasis gemaakt, waarvan de meeste zijn verkocht aan de Arabische wereld en het Midden-Oosten.
Naast de productie van de genoemde voertuigen was Felber ook in hoge mate betrokken bij de verfijning van Europese en in sommige gevallen Amerikaanse merken. Felber was hier niet merk- of klassegebonden; In onderstaand overzicht is te zien dat Felber auto’s behandelde van alle verschillende herkomsten en maten. Hij reageerde blijkbaar individueel op verzoeken van klanten.
– De Felber Lancia was een aanpassing van de Lancia Beta met een licht aflopende voorkant en opklapbare koplampen. Het ontwerp zou te danken zijn aan Giovanni Michelotti . Het voertuig werd in verschillende exemplaren geproduceerd.
– De Felber Rubis was een verfijnde versie van de Autobianchi A112, die een zwart vinyl dak en een uitgebreide luxe uitrusting kreeg. Het type verwerking kwam overeen met een concept dat de Britse carrosseriebouwer Wood & Pickett onlangs had toegepast op enkele modellen van de British Leyland Mini.
– Felber volgde hetzelfde concept met het Roberta-model, dat gebaseerd was op de eerste versie van de Lancia Delta. In tegenstelling tot de Rubis is hier het inbouwrooster geplaatst.
– De Felber Golf Spezial was een verfijnde versie van de Volkswagen Golf. Daarnaast werden ook individuele exemplaren van de Audi 80 (B2) verfijnd. De Felber Audi heette “Illustre”.
In 1983 richtte Felber eindelijk zijn aandacht op de Amerikaanse Chrysler Imperial Coupé, die aan de buitenkant ongewijzigd bleef maar aan de binnenkant aanzienlijk werd opgewaardeerd. Dit is waarschijnlijk eenmalig.
– Het laatste teken van leven is een verfijnde Maserati Shamal met wild zwijn lederen stoelen en struisvogel lederen applicaties uit 1991.