Enfield-Neorion
Enfield-Neorion Ε.Π.Ε. was een Griekse autofabrikant.
Het scheepsbouwbedrijf Neorion, eigendom van de familie Goulandris, nam in 1972 Enfield Automotive Ltd over. uit Londen en richtte het nieuwe bedrijf Enfield-Neorion Ε.Π.Ε op. De productie van het door Enfield ontworpen elektrische voertuig werd verplaatst naar Griekenland. De eindmontage vond echter plaats in een bijkantoor in Cowes op het Isle of Wight. De merknaam van de elektrische voertuigen was Enfield-Neorion. In 1974 werd de merknaam Neorion geïntroduceerd voor een benzinemodel. De productie eindigde in 1976.
In 1969 ontwierp, produceerde en bracht Enfield de Enfield E 8000 subcompact met een elektromotor op de markt. De gesloten carrosserie was van kunststof en bood plaats aan 2 + 2 personen. Na de overname werd het de Enfield-Neorion E 8000. Ernaast stond de open strandwagen E 8000 Bicini. Er werden in totaal 106 voertuigen gebouwd, die grotendeels in Groot-Brittannië werden verkocht.
Met het Chicago-model, dat gericht was op kopers van Amerikaanse voertuigen in Griekenland, werd een Amerikaans geïnspireerd concept nagestreefd. Het ontwerp was van Georgios Michael. In tegenstelling tot de wegcruisers, was hij ook ontworpen voor offroad-gebruik en werd hij de voorloper van latere crossover-voertuigen vóór de Matra Rancho die in 1977 werd gebouwd. Een vierdeurs notchback-carrosserie van kunststof werd gemonteerd op een robuust chassis met een stalen frame. Een V8-motor van AMC met een cilinderinhoud van 4979 cm³ en een vermogen van 177 pk zorgde voor de aandrijving. De vierwielaandrijving was ongebruikelijk. Dit maakte het voertuig vrij vergelijkbaar met de Range Rover.
De productie van vier voertuigen begon, waarvan er in 1976 slechts twee waren voltooid. Een kopie bestaat nog steeds en is te zien in het Noesis Museum of Technology in Thessaloniki.