EG Wrigley & Company
EG Wrigley & Co Limited was een Britse fabrikant van gereedschap, auto-onderdelen en mechanische onderdelen, gevestigd in Foundry Lane, Soho, Birmingham.
Edward Greenwood Wrigley richtte in 1898 een gereedschapmakerij op op 232 Aston Road, Birmingham. Hij breidde in 1902 uit door een aantal activiteiten te verplaatsen naar Foundry Lane, Soho, Birmingham. Ze vervaardigden high-speed spiraalboren en maakten een specialiteit van frezen, conische en verstelbare ruimers en tandwielfrezen.
Naast de genoemde kleine gereedschappen maakte Wrigley vele soorten tandwielen voor alle mechanismen, behalve de motor, en ze monteerden tandwielen in dozen om een aantal producten te maken. Hun reputatie voor hoge kwaliteit was uitstekend, hoewel Dr. Lanchester naar verluidt zei dat het enige gebruik voor een Wrigley Worm was om te vissen.
Een reeks van drie versnellingsbakken en wormaangedreven achterassen met schroefas en koppelmechanisme en transmissieremmen en voorassen met stuurinrichting. In 1906 toonde Wrigley’s een complete autoversnellingsbak op de Olympia Show van dat jaar en produceerde het voor- en live- achterassen
In 1912 bij de opening van een nieuw pand aan Soho Foundry Lane waren de kernactiviteiten:
Vervaardiging van alle soorten spiraalboren, frezen en klein gereedschap
de bewerking van tandwieloverbrenging.
Montage van tandwielkasten en andere complete units.
Andere speciale gereedschappen die in grote aantallen werden gemaakt waren: kookplaten, metaalsplijtzagen en allerlei speciale frezen en kalibers. Op dat moment werd gemeld dat er nu achttien tekenaars, 47 medewerkers en 280 mannen in de werkplaatsen waren.
Na de oorlog droeg Wrigley vanwege een slechte gezondheid de leiding van zijn bedrijf over aan F.G. Woollard. Wrigley stierf in januari 1941.
Wrigley-auto’s werden pas in 1913 gemaakt. In 1913 begon men te experimenteren met een cyclecar met een tweecilinder, lucht- of watergekoelde motor en tweeversnellingsbak. Er zijn er maar weinig gebouwd voordat het bedrijf betrokken was bij oorlogswerk, inclusief het maken van vliegtuigonderdelen.
Wrigley’s bouwde verder, onder andere producten, assen en versnellingsbakken. Begin 1920 gaven ze aandelen uit om de controle over de motorfabrikant J. Tylor and Sons over te nemen, die motoren leverde aan Angus-Sanderson, die van plan was over te gaan op grootschalige productie. Angus-Sanderson overbelaste zichzelf echter en Wrigley stopte met het leveren ervan in november 1920. Angus-Sanderson faalde in 1921, waardoor Tylor onder curatele werd gesteld. Wrigley’s moest zijn aandelen in beide bedrijven afschrijven en rapporteerde voor het jaar eindigend in april 1921 een verlies van £ 548.300. Wrigley’s was niet in staat om te herstellen en werd eind 1923 onder curatele gesteld. Hoewel Angus-Sanderson herrees als Angus Sanderson (1921) Ltd (met controle van J. Tylor and Sons), maakte het relatief weinig auto’s en faalde in 1927.
Het faillissement van Angus-Sanderson was deels te wijten aan ondermijning door Morris, en op 1 januari 1924 kocht William Morris van de curator de volledige activa van Wrigley, inclusief de gebouwen, en op 4 februari van dat jaar het voormalige Wrigley-bedrijf, nu opgenomen als Morris Commercial Cars Limited, begon de productie van lichte bedrijfsvoertuigen met een vrachtwagen van 1 ton. Tegen 1930 werden vrachtwagens gemaakt met een capaciteit van 10 ton tot 5 ton en werden Dictator en Imperial enkel- en dubbeldekkers gemaakt.
EG Wrigley & Company Modellen