Deering Magnetic
Deering Magnetic was een Amerikaans automerk.
Het merk werd in januari 1918 geïntroduceerd op de Chicago Automobile Salon. De twee delen van de naam stonden enerzijds voor de ingenieur Raymond S. Deering, anderzijds voor de Magnetic Motors Corporation uit Chicago als financier. Het was gevestigd in Chicago, Illinois, terwijl de productie plaatsvond bij Dorris Motor Car Company in St. Louis. Karl H. Martin was de ontwerper van de voertuigen. De productie kwam eind 1918 of pas in 1919 tot stilstand. Als reden wordt een tekort aan materialen aangevoerd. De marketing ging door tot 1919.
Het enige model was de Six. Hij werd aangedreven door een 6178 cc Dorris OHV zescilindermotor met een vermogen van 38,4 pk. De krachtoverbrenging kwam van de Owen Magnetic Motor Car Corporation. Het chassis had een wielbasis van 335 cm. De Collins Body Company zorgde voor de bovenbouw. In het eerste jaar was er een toerwagen met zeven zitplaatsen en een stadswagen met vijf zitplaatsen.
In 1919 werden een toerwagen met vier zitplaatsen, een coupé met vier zitplaatsen en een limousine met zeven zitplaatsen aan het carrosseriegamma toegevoegd.
Deering Magnetic Modellen