Automobiles Darracq SA was een Frans productiebedrijf voor motorvoertuigen, dat in 1896 werd opgericht door Alexandre Darracq.
Alexandre Darracq opende zijn nieuwe bedrijf in de Parijse voorstad Suresnes met een deel van de aanzienlijke winst, die hij had gemaakt met de verkoop van zijn Gladiator-fietsenfabriek. Het bedrijf begon onder de merknaam Perfecta met de productie van elektrisch aangedreven gemotoriseerde rijtuigen. De Coupé Type C is ontworpen als taxi met de elektromotor achterin en een onderhangende vering. In december 1896 exposeerde Alexandre Darracq een elektrische coupé op de Salon du Cycle in Parijs. Het is echter niet bewezen dat dergelijke voertuigen daadwerkelijk als taxi werden gebruikt. Daarnaast zijn er frames voor fietsen, driewielers, gemotoriseerde driewielers en vierwielers met ingebouwde motor gemaakt. Vóór de introductie van een aparte categorie motorfietsen werden deze ook als auto’s beschouwd. Al snel kwamen die fietsen met een door de ontwerper Millet ontworpen vijfcilinder – radiaalmotor, die met weinig succes op de markt werden gebracht.
Darracq vervaardigde Voiturettes tussen 1898 en 1901 onder licentie van de Franse autofabrikant Automobiles Léon Bollée. Vanaf 1900 produceerde het bedrijf voertuigen met motoren voorin. Het autobedrijf Darracq bloeide. De in 1904 geproduceerde “Flying Fifteen” was een auto van topkwaliteit en hielp het bedrijf tien procent van de Franse markt te veroveren.
In 1902 tekende Alexandre Darracq een samenwerkingsovereenkomst met Adam Opel AG om auto’s in Duitsland te produceren onder de merknaam Opel Darracq. De samenwerking duurde tot 1907, toen de productie van de 8/9 pk werd stopgezet. In 1905 breidde Darracq zich uit naar Engeland en richtte daar de A. Darracq Company op met een kapitaal van £ 650.000. In 1906 breidde het bedrijf uit naar Portello, een voorstad van Milaan in Italië. Via een licentie bij Ugo Stella, een aristocraat uit Milaan, de Societa Italiana Automobili Darracq (SIAD)te vinden. De zaken gingen echter niet bijzonder goed. Darracq sloot het weer in 1909. Het nieuwe bedrijf Anonima Lombarda Fabbrica Automobili, kortweg ALFA, nam de productiefaciliteiten over en werd enkele jaren later bekend onder de naam Alfa Romeo.
In 1907 richtte Darracq de Sociedad Anonima Espanola de Automoviles Darracq op in Vitoria, Spanje, met een kapitaal van vier miljoen peseta’s.
Het bedrijf begon deel te nemen aan autoraces omdat het op deze manier een hoge mate van publiciteit wist te bereiken. Paul Baras vestigde een nieuw snelheidsrecord over land met een Darracq in Oostende, België, op 13 november 1904 met 167.248 km/u. Op 30 december 1905 zette een ander Darracq-voertuig een nieuw record neer. Victor Hémery reed in Arles, Frankrijk, met zijn V8 Special met een snelheid van 175,44 km/u. Zoals op een Britse poster te zien is, werd in 1906 een Darracq gemeten met een snelheid van 197,06 km/u. Darracq-auto’s wonnen de Vanderbilt Cup in 1905 en in 1906 Long Island en de race van Cuba in Havana. Opmerkelijke chauffeurs van deze tijd waren onder andere. Vincenzo Florio, die twee jaar later Targa Florio oprichtte, Louis Chevrolet, Victor Hemery en Louis Wagner.
In 1906 verwierf Darracq de aandelen van Frank L. Gardner in Gardner-Serpollet. Naast de fabriek in Surêsnes werd een fabriek gebouwd voor de productie van Darracq-Serpollet bedrijfsvoertuigen. Zijn partner Léon Serpollet stierf echter in februari 1907. De productie ging een aantal jaren vrij succesvol door, waarbij de Britse markt toegankelijk bleek te zijn.
In 1913 verkocht Alexandre Darracq vanwege Britse financiële belangen toen Owen Clegg als algemeen directeur naar het hoofdkantoor in Parijs verhuisde. Tijdens de Eerste Wereldoorlog produceerden de Darracq-fabrieken verschillende goederen die essentieel waren voor de oorlogsinspanning. Aan het einde van de oorlog, in 1919, nam Darracq het Engelse bedrijf Clement Talbot over. De modellen werden vervolgens op de markt gebracht als Talbot-Darraq. In 1920 werd het bedrijf gereorganiseerd en werd het onderdeel van STD Motors (STD). In 1935 werd het gekocht door de Rootes-groep.
Eind 1896 werd de Coupé électrique gepresenteerd op de Salon du Cycle in Parijs. Het voertuig is ontworpen als een taxi met de bestuurdersstoel omhoog en achter de passagierscabine geplaatst. Het Fulmen- accupakket voor de elektrische aandrijving woog 400 kg. Het totale voertuiggewicht was 1.200 kg. De maximum snelheid werd opgegeven als 20 km/u. Bij een gemiddelde van 15 km/u werd een actieradius van 60 km behaald.
In 1953 ging de film Genevieve van regisseur Henry Cornelius in productie en ging voornamelijk over een Darracq 12 CV uit 1904. De uiterst succesvolle film wekte vervolgens veel belangstelling voor de restauratie van oude auto’s. Tijdens de restauratie van het voertuig is voor dit model een verkeerde radiateur van de grotere 15 CV gebruikt.
Darracq Modellen